“پرفوسور گاس – پدر بیولوژی ریاضی- دو جاندار بسیار کوچک[1] از یک ژن مشابه با ذخایر کافی غذا در یک بطری قرار دارد داد. اگر جانداران از گونه‌های متفاوتی بودند، می‌توانستند با یکدیگر زندگی کرده و دوام آورند، ولی اگر از یک گونه‌ی مشابه بودند، نمی‌توانستند به زندگی ادامه دهند. این مشاهده باعث پیدایش (( اصل استثناء رقابتی[2] )) شد. دو نوع موجود زنده که با یک روش یکسان زندگی می‌کنند، به هیچ وجه نمی‌توانند با یکدیگر زندگی کنند. رقابت مدت‌ها قبل از استراتژی وجود داشت. هرگاه دو نمونه‌ی مشابه از یک نوع گونه برای کسب منابع ضروری مشابه با هم رقابت می‌کردند، دیر یا زود یکی از آنها دیگری را از صحنه خارج می‌کرد. امروزه بیش از یک میلیون گونه موجود زنده متفاوت طبقه‌‌بندی شده که هر کدام مزیت‌های منحصر به فردی را در رقابت برای کسب منابع مورد نیاز، دار می‌باشند.هرچه محیط غنی‌تر باشد تعداد بالقوه رقبا بیشتر و رقابت شدیدتر خواهد شد. طی میلیون‌ها سال، رقابت طبیعی، هیچ استراتژی را دربرنداشت. رقبا در اثر شانس و احتمالات، آمیزه‌ای از منابع را می‌یافتند. رقبا پیوسته یکدیگر را از صحنه خارج می‌کنند و بهترین آنها تا زمانی که بتواند رقبای خود را از بین ببرد و یا منابع را از کنترل آنها خارج کند، باقی مانده و کامیاب خواهد شد.
اصل ((گاس)) را به یاد داشته یاشید. رقبایی که به صورت یکسان زندگی می‌کنند، نمی‌توانند بیشتر از طبیعت در صحنه تجارت با یکدیگر بسر ببرند. برای داشتن یک مزیت منحصر به فرد هر کدام باید به اندازه‌ی کافی با یکدیگر تفاوت داشته باشند. آنچه رقبا را در صحنه بازار از یکدیگر متمایز می‌کند، می‌تواند قیمت خرید، کارکرد، مطلوبیت زمانی و یا مطلوبیت مکانی باشد.
آیا می‌توان در امور تجاری نیز برای تکامل برنامه‌ریزی کرد؟ استراتژی به این پرسش پاسخ می‌دهد.
استراتژی چیست؟
جستجوی آگاهانه برای دستیابی به برنامه عملیاتی به منظور ارتقاء و توسعه مزیت رقابتی، استراتژی نامیده می‌شود. برای تمام شرکت‌ها این جستجو یک عمل تکراری است که با شناخت از جایی که در آن هستید، و آنچه که فعلاً دارید، آغاز می‌شود.خطرناکترین رقبا آنهایی هستند که بسیار شبیه شما هستند. تفاوت میان شما و رقیب شما اساس توفق و برتری است. تا زمانی که یک فعالیت تجاری مزیت منحصر به فردی بر رقبای خود نداشته باشد، دلیلی ندارد که به حیات ادامه دهد. تا زمانی که یک شرکت، بازار خود را بر حسب مرزهایی که آن را از رقبا جدا می‌سازد، تعریف نکند؛ ارائه‌ی عدد برای سهم بازار، بی‌معنی خواهد بود. این مرز نقاطی است که از نظر مصرف‌کننده بالقوه از نظر شرکت و از دیدگاه یک رقیب خاص، یکسان است. نکته‌ی حساس، انتقال مرز برتری به بازار رقیب بالقو و ممانعت از انجام عمل مشابه توسط رقیب است. رقیبی که حقیقتاً مزیت و برتری دارد، می‌تواند به مصرف‌کننده بالقوه، در ازای پول چیزی بیشتر دهد و هنوز حاشیه بزرگی را بین هزینه و قیمت فروش خود حفظ کند.
- تلخیصی از مقاله The Origin Of Strategy
[1] -Protozoans
[2] – Competitive Exclusion
